Het is vanavond volle bak en vrijwel alle stoeltjes zijn bezet. En nadat Rob Dokter de avond aftrapt met het introduceren van de gasten neemt Henk Geurtsen van SERVI-Q het woord. Het is altijd goed te weten waar de roots van een audiomerk liggen en welke ontwikkeling zo’n bedrijf heeft meegemaakt.
Hier doet Henk alles uit de doeken en vertelt dat ELAC vooral de laatste jaren een andere gezicht heeft gekregen. De historie reikt ver terug voor ELAC en begon als sonar systemen bouwer. Dit werd na de oorlog verkocht waarna de audiotak werd opgericht. In een geheel gemoderniseerd oude bedrijfspand van ELAC welke een geweldig mooie demo ruimte huisvest worden de vooral luxere modellen geproduceerd. Dit geldt ook voor de kenmerkende jet-tweeter van ELAC met zijn kenmerkende gele kleur. De andere ELAC producten komen voornamelijk uit China, hiervoor is gekozen om weerstand te kunnen bieden tegen de stevige concurrentie.
Over de jaren heen heeft ELAC veel kennis binnengehaald en kunnen ze daardoor ook op de het digitale gebied hun productontwikkeling doen. Met hun lijfspreuk “Expect Innovation” willen ze ook zo veel mogelijk onafhankelijk zijn van derden en hun eigen technologie en IP portfolio uitbreiden. Henk laat in een aantal chronologische gerangschikte slides ELAC’s producten zien waarbij opvalt dat het gamma aan producten over de jaren heen drastisch toeneemt en zelfs weer de draaitafel een comeback maakt naast de vele custom install en digitale producten.
Het verhaal van Henk maakt de clubleden alleen nog maar nieuwsgieriger naar wat SERVI-Q heeft meegebracht vanavond. De luidsprekers zijn de Vela FS 409 in een mooie strakke witte uitvoering. Maar de primeur is de nieuwe Alchemy reeks in de vorm van een voorversterkerDAC (DDP-2) en een versterker (DPA 2). Verder heeft Henk ook de nieuwe phono trap meegenomen (PPA-2) welke niet was aangesloten. Als bron werd een Discovery Music Server (DS-S101) gebruikt die zijn muziek files van de aangesloten harde schijf van Cor van Zundert haalde. Verder waren alle kabels van M-Way verzorgd door Wim Rodenburg van Audiomaat, maar daarover later meer. De downfiring woofer in de Vela FS 409 moest meteen aan de slag met “Magnetic Lies” van Malia & Boris Blank. Dat klinkt meteen lekker en de Alchemy set laat een gemakkelijk geluid horen. De zachte stemmen van het vrouwenkoor in “Lacrimosa” worden krachtig door de mannenstemmen ondersteund en fraai neergezet. Hier heeft de jet-tweeter een prominente rol en wordt het geluidsbeeld voornamelijk in het midden afgebeeld.
Dat de speakers een vrij diep geluidsbeeld kunnen neerzetten blijkt met het nummer “You and Your Friend” van de “Dire Straits”. De blues gitaar van Mark Knopfler staat mooi los in de opname en de basgitaar legt een mooi fundament voor de rest van de muzikanten. In het laag blijft het nog wel een beetje plakken aan de speakers maar het is voornamelijk de jet-tweeter die ervoor zorgt dat het allemaal lekker los en open klinkt. In het crescendo van het nummer staat het geheel vrij hard te spelen zonder dat het onaangenaam wordt. Gelukkig kan de set flink wat lucht verplaatsen in de vrij grote zaal van de AOB. Wat verder opvalt is dat het geluidsbeeld goed overeind blijft als het volume afsterft tegen het einde van het nummer. Om de snelheid en dynamiek van de set te demonstreren wordt het nummer “Jazz Variants” van de “O-Zone Percussion Group” opgezet. Dit percussie nummer staat als een huis en klinkt inderdaad levensecht door de snelle dynamiek en micro informatie van de instrumenten. De Alchemy versterker is razendsnel en de jet-tweeter weet daar goed mee om te gaan. Het hoog klinkt snel en nergens wordt het afgeknepen en hoewel het geheel erg overtuigend is mist het toch wat beleving. Maar wat een snelheid! Nu is het zo dat de elektronica voordat het op onze audioavond mocht spelen enkel nog maar bij een recensent zijn kunsten heeft laten horen en daardoor slechts kort is ingespeeld.
Vergeet niet dat wij als AOB de primeur hebben om dat deze set dit jaar als primeur naar de hifi show in München gaat. De speakers hebben wel al iets langer kunnen inspelen in een klein magazijntje in Duitsland. Het laagste laag in de speakers is prominent aanwezig en nog niet helemaal losjes van de speaker maar de potentie is enorm. Vooral het subsonische laag van “London Grammar” in het nummer “Hey Now” vult de volledige zaal met gemak. En tijdens Leonards Cohen’s “You Want it Darker” valt het specifieke microfoon geluid op. De zang is duidelijk met een andere microfoon en waarschijnlijk op een andere locatie opgenomen dan de rest van de band. De set weet dit onderscheid feilloos te maken.
Tijdens de pauze heeft Wim Rodenburg van Audiomaat stiekem iets aan de set veranderd. En met het draaien van het nummer waarmee we de pauze zijn ingegaan valt op dat het geluidsbeeld is veranderd. Opnieuw lijkt het of Leonard Cohen weer door een andere microfoon zingt en met name het achtergrondkoor staat een stuk breder in het geluidbeeld. Alles lijkt beter in verhouding te staan.
Wim vraagt om feedback van de luisteraars… “De betrokkenheid is toegenomen….”, “Het is boeiender….”, “De stem klinkt beter….”, “Meer controle in het laag…”, dit waren enkele bevindingen van de leden van de audio club. Wim heeft de speakerkabel gewijzigd omdat volgens hem de set te groot en te dik klonk en met een dunnere speakerkabel komen de verhoudingen weer beter terug in het geluidsbeeld. Hiermee komt de ruimtelijkheid van het beeld en daarmee de ruimte van de opname beter tot zijn recht. Je kunt dus met tonaliteit en beeld van het geluid spelen. Door de dunnere speakerkabel worden als het ware de muzikanten en hun instrumenten kleiner afgebeeld waardoor er meer afstand tussen de muzikanten ontstaat en op zijn beurt het geheel meer ruimtelijk gaat klinken. Dat het niet inboet op dynamiek wordt met gemak gedemonstreerd met de eerder gespeelde percussie track van de “O-Zone Percussion Group”. In een volgende experiment wordt de gebalanceerde interlink vervangen door een ongebalanceerde kabel. En nu beginnen de meningen wat uiteen te lopen.
In de uitvoering van Natalie Merchant van het door David Bowie geschreven “Space Oddity” staan de drummer, gitaar en zangeres wat meer in één lijn in het geluidsbeeld. Het klinkt wat kleiner en misschien wat lafjes en iets minder betrokken. Hier mist wat snelheid en definitie. Bij het omzetten naar de gebalanceerde kabel is er direct meer ruimtelijkheid en betrokkenheid met dit live nummer. Maar juist hier gaat het volgens sommige leden mis omdat de zangeres veel te groot wordt afgebeeld en de klank van de instrumenten niet helemaal natuurlijk meer is. Wim legt uit dat de proporties van de afbeelding die wordt neergezet tussen gebalanceerd en ongebalanceerd echt anders is. Hiermee toont Wim inderdaad aan dat je kunt spelen tussen tonaliteit en beeld van het geluid door het kiezen van de juiste kabel. Verder sluit Wim zijn pleidooi af met de aandacht die goed streamen met zich meebrengt. De aandacht voor netwerk switches en routers is erg belangrijk door gebruik te maken van goede lineaire voedingen naast het feit dat deze apparaatjes ook gevoelig zijn voor microfonie. Verder stelt Wim dat je streamers zo min mogelijk moet laten rekenen. Alhoewel ROON fantastische software is kost dit rekenkracht; door dit te uit te zetten of te omzeilen kan zelfs Spotify goed of zelfs beter klinken. En met de wijze woorden “Alles wat werk is, moet je niet doen” slaat hij de spijker op de kop. Rob sluit de avond af met datgeen wat we geleerd hebben van Henk Geurtsen en Wim Rodenburg en de producten van ELAC en M-Way. De gebruikelijke fles wijn en exclusieve AOB pen wisselt van eigenaar waarmee een eind komt aan deze interessante en mooie demo.
Gebruikte apparatuur:
- ELAC Alchemy
- DDP-2 Preamp DAC (Roon ready) € 2.595,-
- DPA-2 Amp € 1.499,-
- PPA-2 Phono € 995,-
- VELA FS 409 € 3.195,- (hoogglans wit en zwart)
- Discovery Music Server DS-S01 € 1.099,-
- M-Way Speaker Kabels en Interlinks
Verslag: Erwin