Introductie:
Het heeft Cor de nodige hoofdbrekens en uren gekost, maar uiteindelijk is het gelukt om de Diptyque luidsprekers naar Oirschot te krijgen. Voor velen van ons een tweede kennismaking want veel leden hebben de Diptyque luidsprekers al eens gehoord op de iEar show in 2019 en dat heeft bij iedereen die ik er over gehoord heb een diepe indruk achtergelaten. Als ik voor mezelf spreek was dat voor mij zelfs een overweldigende indruk en het beste wat ik die dag gehoord heb. Ik heb er dan ook bij Cor op aangedrongen om een demo geregeld te krijgen met deze speciale luidsprekers. De verwachtingen waren dan ook hooggespannen en de opkomst was groot.
Cor trapte de avond af met een introductie van Bjorn Jeroen Tidstrom, Eigenaar en oprichter van Da Capo High End Audio uit Kerk Avezaath. Hij is de zoon van een Zweedse violist en een Nederlandse pianiste en dus opgegroeid met en in de muziek en weet dus als geen ander hoe live muziek moet klinken. Jeroen (voor het gemak) heeft de volgende set meegenomen:
- Diptyque DP107 luidsprekers
- Cocktail Audio X45 pro streamer
- NuPrime PRA voorversterker
- NuPrime STA eindversterker
- Wireworld Platinum bekabeling en Space Port powerconditioner
De Diptyque luidsprekers werken volgens het magnetostatisch principe zoals we dat kennen van o.a. Magnepan. Echter hebben de Franse ontwerpers Gilles Douziech en Eric Poix dit principe verder geoptimaliseerd door hun eigen Push Pull Bipolar Magnet configuratie die o.a. de controle en dynamiek ten goede moet komen. Daarnaast is het membraan opgedeeld in 2 secties, 1 voor de laagweergave en 1 sectie voor het hoog. Na de introductie laat Jeroen er geen gras over groeien en begint meteen muziek te draaien.
Voor de Pauze:
Uhh, is hier iets fout gegaan met de edit!? Dit behoeft enige uitleg! Ik zit bij de start van de demo klaar met mijn notitieblok. Om niet alleen mijn mening weer te geven heb ik 3 leden gevraagd om ook notities te maken van hun bevindingen. Het eerste nummer is van Malia en Boris Blank, het nummer Claire Cadillac van het album Convergence. Fijn, ik heb dit album zelf op LP dus een mooi vergelijk. Ik zit op de eerste rij in het midden, moet goed komen dus. Mijn eerste notities zijn; vol geluid, mooi los van de speakers, klinkt mooi uit. Ik had verwacht dat mijn eerste notities meer zouden gaan over openheid, resolutie, snelheid, dynamiek, gezien het type luidsprekers waar we mee te maken hebben. Een doorontwikkeld magnetostaat principe in de zin van bijvoorbeeld Apogee en Magnepan.
Tweede nummer Fourplay, Gentle Giant. Mijn notities zijn, Balans wat veel naar het laag, piano lijkt wat impact te missen, de ‘finger snap’ is ook niet echt overtuigend. Het nummer wat hierna volgt is van Shelby Lynne, Just a little Lovin. Fijn, een goed nummer met stem, daar kan ik wat mee! Maar ik noteer uiteindelijk ‘iets in de set lijkt niet helemaal optimaal’ ! De stem komt op mij gedempt over en als ik de notities van mijn mede recensenten nalees dan noteren die ‘tam’, ‘bescheiden’, ‘vriendelijk’, ‘warm’.
Bij het vierde nummer ga ik nog iets beter in het midden van de speakers zitten. De afbeelding is in elk geval meer dan oké. Het geluid komt ook mooi los van de speakers. Dit geeft toch wel aan dat de speakers meer potentie moeten hebben dan dat ze nu (voor de pauze) laten horen! De piano in het nummer van Keith Jarrett (When I fall in love) klinkt mooi maar met wat weinig drive en impact. Wellicht is onze demo-ruimte toch een iets te grote broek voor deze DP107! Natuurlijk hebben we tijdens de iEar show in 2019 naar het toenmalige topmodel de DP160 geluisterd die ook nog eens een actief laag aansturing had. Het is natuurlijk niet eerlijk om van het kleine broertje dezelfde performance te verwachten. Maar het voelt toch een beetje ongemakkelijk. Ik ben een van de aanjagers om Diptyque luidsprekers naar onze club te krijgen. En Jeroen is een sympathieke gast en heeft verder een hele mooie set meegenomen!
Als we zoals gebruikelijk even pauze nemen ga ik de stemming peilen bij enkele van de leden en ik blijk niet alleen in mijn mening. We weten uit eerdere demo’s dat een andere plaatsing vaak een verschil kan maken, soms klein maar soms ook groot. Gelukkig is Jeroen vatbaar voor onze opmerkingen en stemt hij in om een aantal aanpassingen te doen. De eerste rij (of eerste 2?) worden naar achteren verplaatst. De luidsprekers komen verder naar voren en iets verder uit elkaar.
Na de pauze dus:
Het eerste nummer na de pauze; The Story of Apollo van het National Symphony Orchestra laat al direct een flinke verbetering horen! De tonale balans is nu veel beter en de goede eigenschappen die voor de pauze gemaskeerd werden door de minder gelukkige plaatsing kwamen nu duidelijk naar voren. Details worden mooi en met veel rust gepresenteerd. Er is een mooie balans tussen ruimtelijkheid en directheid. In het volgende nummer van Mercedes Sosa, het Kyrie uit de Misa Criolla, klinkt behalve de fenomenale stem ook de akoestiek heel mooi door. An Englishman in New York van Godley and Creme van het album Freeze Frame laat horen dat de DP107 onder de juiste omstandigheden toch wel heel fijn klinken!
Toch willen we nog wat proberen. We streamen nu de nummers via het netwerk in onze demozaal en enkele leden zijn benieuwd hoe de set klinkt via de USB poort. Gezegd, gedaan. We zoeken op de USB stick een nummer van Oscar Peterson ‘You look good to me’ en spelen ditzelfde nummer daarna gestreamd via het netwerk. Het oordeel uit de zaal (en ook van mij) is duidelijk, via USB klinkt het levendiger en frisser!
Ik ben ondertussen op een andere plaats verder naar achteren en uit het midden gaan zitten als het nummer ‘Your freedom is the end of me’ van Melanie De Biasio afgespeeld wordt. Op die plek ervaar ik te veel en ongedefinieerd laag. Op zich niet vreemd want onze zaal is verre van akoestisch perfect. Dus toch maar een andere plek zoeken. Verder naar achteren klinkt ‘Ruins of Time’ van het Stonehenge 4 album (Paul Hattink) best indrukwekkend. Het nummer dat daar weer op volgt ‘Daytona’ van Chris Rea klinkt dan weer erg laid back. Het lijkt er op dat deze luidsprekers de opnamekwaliteit genadeloos doorgeven zonder er een ‘altijd prettig sausje’ aan toe te voegen. En zo hebben wij audiofielen het graag, niets toevoegen en niets weglaten!
Ik zit nog steeds niet op mijn eerdere ‘recensieschrijver’ positie als Keb Mo ons toezingt ‘Somebody Hurt You’. Toch maar weer naar mijn op te eisen plekkie terug gaan zitten, wauw, wat een verschil! Heel vaak klinken sets na de pauze beter, deze set klinkt vooral aan het einde van de demo prachtig. Wellicht zijn deze speakers met hun ultra dunne folie ook heel gevoelig voor transport en verplaatsingen. De DP107’s laten nu een mooie brede stage horen met veel definitie en lucht. Kon nu de demo maar echt gaan beginnen dan zouden we beslist nog veel moois te horen krijgen. Maar helaas zijn we aan het einde van de demo-avond aangekomen en Cor staat al op om een dankwoord aan Jeroen uit te spreken.
Het is voor een demogever best wel gedurfd om hun producten te presenteren in een omgeving die ze vooraf niet kennen en met redelijk weinig tijd om te tunen. Daar komt nog bij dat volgens mij deze speakers een behoorlijke tijd tot rust moeten komen na transport voordat ze hun volledige potentiaal weergeven. Dit verslag moet (zoals altijd) dan ook gelezen worden zoals het bedoeld is, een verslag van de demo-avond en niet als een recensie! De Dyptique luidsprekers verdienen het dan ook zeker om onder meer ideale omstandigheden beluisterd te worden. Jeroen nodigt ons daarvoor graag uit in de demoruimte van Da Capo Audio in Kerk Avezaath. Wellicht iets om op te pakken voor een excursie!
Playlist:
- Malia – Claire Cadillac
- Fourplay – Gentle Giant
- Shelby Lynne – Just a little Lovin.
- HAEVN – The Sea
- Keith Jarrett – When I fall in love
- Dave Brubeck – Take Five
- Wende Snijders – De wereld beweegt
- Arcadi Volodos – Rachmaninov piano concerto 3: Adagio
- Paolo Conte – Via con me
Pauze
- National Symphony Orchestra – The story of Apollo
- Mercedes Sosa – Kyrie (Misa Criolla)
- Laura Fygi – Le Temps Qui Passe
- Godley and Creme – An Englishman in New York
- Oscar Peterson – You look Good to Me
- Melanie de Biassio – Your Freedom is the end of Me
- Stonehenge 4 album – Ruins of Time
- Chris Rea – Daytona
- Keb’ Mo’ – Somebody Hurt You
Foto’s : Cyriel
Verslag: Guus