In voorgaande bezoeken van Listening Matters aan de club werden we als clubleden steevast getrakteerd op erg goede demo’s weergegeven door erg hoogwaardige systemen. Omdat Listening Matters op de X-FI show iedereen verraste met een nieuw speakermerk hebben we Ben van Leliveld uitgenodigd om dit keer een demo te verzorgen met de kleine Mimi monitor van Kroma. Dat zag Ben als een uitdaging omdat het goed neerzetten van een demo in de grote zaal van de club door een twee weg monitor systeem geen makkelijke opgave is. Om op zeker te spelen is ook de grotere zus van de Mimi meegekomen, namelijk de Julieta (rechts op de foto).
We gaan van start met het streamen via de Grimm Audio MU1 naar de Mola Mola Tambaqui DAC die op zijn beurt verbonden is met de Luxman M-900U met daarachter de Julieta van Kroma. De eerste track is een mooie a capella nummer: “These Bones”. De bas stem van de “The Fairfield Four” staat meteen als een huis. Lekker nummer om even aan de set te wennen. Deze basstem krijgt voor het couplet ondersteuning van een bariton stem die zeer natuurgetrouw wordt neergezet. En dit alles wordt 16 bit FLAC gestreamd via het netwerk van Café Vingerhoeds van het Qobuz platform. Deze stream wordt geupsampled naar 176.4 kHz 24 bit door de FPGA in de Grimm Audio MU1 alvorens deze naar de externe Mola Mola DAC gaat.
We gaan nog even door met natuurgetrouwe opnames want “Yosi Horikawa” gebruikt op zijn album “Wandering” overwegend analoog opgenomen samples maar dan zodanig gemixt dat het naast een pingpong effect zorgt voor een zeer aangename geluidsweergave. De eerste track “Bubbles” van dat album is een Deephouse mix die met het lage tempo zorgt voor een rustig gevoel terwijl de andere nummers op dat album iets meer up-tempo zijn. Deze elektronische muziek wordt zeer breed en diep neergezet waardoor het prettig luisteren is naar de opname. Het bijzondere stemgeluid van “Anthony And The Johnsons” op het gelijknamig debuutalbum is er eentje in de categorie “love it or hate it”. Ik vond het mooi en dat zijn er meer in de zaal met me eens. Het mooie intro met violen en piano is passend bij de breekbare stem van Anthony. Alhoewel het nummer hartverscheurend klinkt en emotioneel zwaar op de hand geldt dat niet voor de erg transparante, bijna zweverige aangename weergave. Zodra de band opzwelt wordt het laag goed en vooral breed neergezet. Dit is een zeer fijne kennismaking met nieuwe muziek.
En om te demonstreren dat de set ook bij bekendere opnames zijn werk doet begeven we ons op bekender terrein met de cover versie van “The Police“, “Walking On The Moon” vertolk door het “Yuri Honing Trio”. Volgens Ben van Leliveld een van de best stereo opnames door de sound engineer van Turtle Records. De saxofoon klinkt meesterlijk en staat pontificaal in het midden van de ruimte, de drums staan netjes een aantal meters achteraan in het geluidsbeeld. Er zit verschrikkelijk veel rust in de opname wat weer bijdraagt aan de natuurlijke weergave. Ben wil ons laten horen dat de set ook een realistische dynamiek kan neerzetten met het nummer “Trio per Uno – Part I” van “Pulse”. Dit is een knappe percussie opname uit 2004 met daarin de wel bekende kodo drum. Dit weet de set groots, snel en levensecht neer te zetten; onvoorstelbaar dat dit uit deze speakers komt.
In de catalogus van TRPTK zit “Yukiko Hasegawa”. Op haar album “Eternal Longing” speelt ze “Piano Sonata No 31 in A flat Opus 110: I. Moderato cantabile molto espressivo”. Deze opname laat Ben horen gestreamd vanaf het Qobuz platform in 24 bit 96 kHz kwaliteit. Maar hij heeft nog een primeur voor ons in petto. Op de interne SSD van de Grimm Audio MU1 staat een 32bit floating point wave versie van dat zelfde nummer. Hoewel de 24 bit versie erg mooi was leek er met de 32 bit versie ineens meer lucht in de opname te zijn bijgekomen. Ogenschijnlijk is er minder versmering en meer dynamisch bereik waardoor er een echtheid ontstaat die die uitnodigt tot langer luisteren. Het aanslaan van de toetsen en het uitsterven van de tonen is nog realistischer geworden in deze 32bit uitvoering. We zijn inmiddels overgeschakeld van de Kroma Julieta naar de kleinste Kroma Mimi. Ben wil ook even laten horen wat de Mola Mola DAC in huis heeft en daarom spelen we van het CEC loopwerk een nummer “Farrucas” van het album “Flamenco” door “Pepe Romero, Chano Lobato, Maria Magdalena en Paco Romero”. Deze live opname met prachtig gitaarspel en levensechte flamenco dansers die je voeten stampend en handenklappend over het podium hoort bewegen. De openheid en snelheid is werkelijk betoverend.
Cor van Zundert heeft ook muziek meegenomen op een USB stick die achterin de Grimm Audio MU1 wordt gestopt. Roon herkent de muziek en alle meta data wordt netjes in de bibliotheek weergegeven. Op Cor zijn favoriete radiostation BBC Classic FM, heeft hij de muziek van Debbie Wiseman ontdekt. Naar aanleiding van het boek “Mythos” van Stephan Frye heeft ze muziek gecomponeerd. “Voyage of Scyrus – The music of Sisyphus” vertelt het verhaal van de koning van Ephyra. Een mooi stuk muziek wat het verdient om op deze manier te worden weergegeven. We gaan qua muziek weer even terug naar waar we begonnen waren en wel met het gospel koortje: “The Fairfield Four” maar nu dus op de kleinere Mimi luidspreker. Ook hier klinken de stemmen zeer vol en natuurlijk. De grotere zus van de Mimi kon de zangers nog iets meer ruimte geven maar wat deze kleinere speakers laten horen is onwaarschijnlijk goed. We kunnen duidelijk horen dat de speakers uit dezelfde familie komen.
Als tussendoortje demonstreert Ben hoe makkelijk het is om via de Roon interface muziek te streamen naar een setje KEF LSX-50 White dat ook in de zaal staat opgesteld. We gaan weer terug naar de grote set met de Kroma Mimi en streamen via Qobuz de live opname van “Eva Cassidy” met “What a Wonderful World”. Haar stem klinkt fenomenaal en de piano begeleiding wonderschoon, de ingehouden gitaarsolo mooi afgemeten en de draagt het nummer naar een hoger niveau. What a wonderful weergave.
Om de versterker ook nog even op de pijnbank te leggen wordt het “Requiem” van “John Rutter” gespeeld. “Lord Make Me An Instrument Of Thy Peace” van het 100 koppig “Turtle Creek Choir”. Deze opname is erg moeilijk en legt meteen de tekortkomingen van de versterker bloot. Is deze niet goed dan zakt het stereo beeld in en verliest het aan overtuigingskracht. Natuurlijk heeft Ben van Leliveld de versterker en luidsprekers goed geselecteerd. Het oude gerenommeerde Japanse Luxman en het vrij jonge Spaanse Kroma zijn een goede match. Nog tot na de officiële sluiting van de clubavond werden nog vele verzoeknummers gedraaid en werden de oren flink de kost gegeven. O.a. “Damien Rice” met “The blowers daughter”. “Vanessa Fernandez” met haar uitvoering van “Human”. Het vrolijke nummer “Terezinha” van “Cesaria Evora” en als afsluiter “Eva Cassidy” met haar vertolking van Stings “Fields of Gold”.
Het was een indrukwekkende avond waarbij Listening Matters een hernieuwde ervaring heeft gegeven aan het luisteren. Het luisteren naar de installatie valt weg en het echte luisteren naar de muziek is datgene wat ertoe doet. Het werkelijke Listening Matters.
Verslag: Erwin
Foto’s : Jeroen & Jean