Tijdens de december demo stond een intrigerend en eigenzinnig nieuw product centraal: de True-Blue Box. De True-Blue Box is een combinatie van een high end DAC met een klasse D eindversterker, gebaseerd op de Axign AX5689 PWM controller chip. Volgens leverancier Vintage Audio Repair zorgt een supersnelle feedback loop voor de afwezigheid van ruis en vervorming, ‘waardoor muziek tot leven komt op een manier zoals u nooit eerder heeft beleefd’.
En dat alles ook nog eens in een attractieve berkenhouten behuizing met een bescheiden prijskaartje. Dat maakt de gemiddelde AOB-er nieuwsgierig! True Blue….too good to be true?
De Axign AX5689 PWM Controller chip
Het eerste deel van de demo werd verzorgd door Jeroen Langevoort en Richard Langezaal van Axign. Beiden hebben hun sporen verdiend bij Philips en NXP in het ontwerpen van ICs voor audio toepassingen.
Drie jaar geleden ontstond het verlangen om de perfecte digitale versterker te ontwerpen, waaruit Axign ontstond als start-up company. Als referentie wordt hierbij gekeken naar de bekende Hypex en nCore klasse D versterkermodules van ontwerper Bruno Putzeys. Hierbij wordt een feedback loop in het analoge domein gecreëerd vanaf de luidspreker klemmen. Nadeel hierbij volgens Richard is dat er in een stereo systeem kanaal beïnvloeding optreedt. Het unieke van de Axign AX5689 chip is dat d.m.v. een feedback loop vanaf de luidspreker klemmen fouten in het digitale domein worden gecorrigeerd. Hiervoor heeft men in de chip AD converters geïntegreerd in de feedback loop die tot 1000 maal sneller werken dan gangbare AD converters. Hierdoor kunnen bij een kloksnelheid van 50 MHz afwijkingen binnen 10 clock cycles worden gecorrigeerd, hetgeen ruim buiten de audioband valt. In theorie ontstaat hierdoor een ruisvrije signaalversterking van het audio signaal. Doordat er 8 ADCs parallel geschakeld zijn in de AX5689 chip wordt de signaal ruisverhouding verhoogd naar een indrukwekkende 124 dB! Doordat ook eventuele ruis als gevolg van bijv. schakelende voedingen door de chip uit het signaal wordt gefilterd, zou de versterker ook hier minder gevoelig moeten zijn, waardoor uiteindelijk op systeem niveau kosten kunnen worden bespaard.
De True-Blue Box
De True-Blue Box is een klasse D versterker in combinatie met een high end DAC, gebaseerd op twee Axign AX5689 chips (eentje voor de versterking en eentje om het signaal op de analoge ingangen te digitaliseren).
Het product zelf is nog volop in ontwikkeling en werd voorgesteld door Abbe de Groot en Esther Engelen van Vintage Audio Repair, die de TBB op de markt zal brengen. De versterker levert een vermogen van 2×100 Watt bij 4 Ohm belasting. Door de foutencorrectie van de AX5689 chips kan de versterker in vergelijking met conventionele ontwerpen echter veel hoger worden belast; er is minder headroom nodig omdat eventuele vervorming bij hogere belasting wordt gecorrigeerd. De berkenhouten kast geeft het apparaat een vintage uitstraling, waarbij de klant voor de bovenkant kan kiezen uit verschillende afdekplaten, variërend van kurk tot een transparante kunststof plaat, waardoor de AX5689 chips in het zicht komen…
Naar verwachting zal de True-Blue Box een adviesprijs van rond de 1500-2000 euro gaan krijgen en de concurrentie aangaan met de grote merken in het midden segment van de audiomarkt, waarbij goed geluid en een mooi design voorop staan.
De demo
Voor de demo werd gebruikt gemaakt van de TB-1 (‘Tiny Box’) monitors van het Britse merk PMC. Voor mij geen onbekenden, aangezien ik al 10 jaar getrouwd ben met een set OB1i’s van hetzelfde merk. De transmissielijn speakers van PMC kunnen een heel dynamische en realistische weergave realiseren met een diep laag, maar neigen snel naar scherpte bij onvolkomenheden in de audioketen. Geen katjes om zonder handschoenen aan te pakken dus! Over smaak valt niet te twisten, maar ik weet uit ervaring dat deze speakers elke subtiele verandering in je set zullen laten horen! Door de demogevers werd vooraf duidelijk aangegeven dat men vooral erg geïnteresseerd was in de terugkoppeling vanuit de AOB community en open stond voor opbouwende kritiek. Met die woorden begonnen we te luisteren.
De eerste nummers van Norah Jones en Dire Straits lieten ons wennen aan een heldere en schone weergave, waarbij de plaatsing in het stereobeeld en de dynamiek (althans vanaf mijn luisterpositie) positief opvielen. Tegelijkertijd miste de weergave een stuk fundament in het laag en betrokkenheid, de ‘swing’ was er niet helemaal. Een compliment voor de set was dat de demogevers enkele nummers lieten horen, die muzikaal wellicht interessant waren, maar zeer vlak qua opname kwaliteit; de set liet hierbij verschillen in opname kwaliteit feilloos horen. Typisch gevalletje van ‘Garbage in, garbage out’. Een meer zorgvuldige selectie van demomateriaal is wellicht aan te bevelen als je wil laten horen hoe goed iets kan klinken. Anderzijds wil de mainstream consument, die investeert in een iets betere set, ook zijn favoriete muziek kunnen beluisteren, onafhankelijk van de opname kwaliteit… Opvallend was dat de monitors geplaatst waren op inklapbare statafels van onze stamherberg. Omdat de positieve impact van dit soort statafels op audiofiel vlak nooit wetenschappelijk is bewezen, werden deze op suggestie van de AOB leden in de pauze vervangen door fatsoenlijke speakerstands.
En wederom: na een Trappistje in de pauze en het introduceren van de speaker stands is het wonder na de pauze geschiedt! Meteen bij de eerste opnames viel op dat de detaillering en ruimtelijkheid substantieel verbeterd waren. Het laag was een stuk beter en waarschijnlijk hierdoor begon het geheel te swingen. De aanwezige AOB leden werden een stuk rustiger en dat is meestal een compliment! Een belangrijke toetsing voor de kwaliteit van de toonbalans, detaillering en natuurlijkheid van een systeem, is de weergave van de zangstem. Bij een goede opname van Youn Sun Nah imponeerde de set door een hele mooie open weergave van haar heldere stem, waarbij ook aspecten als dynamiek en plaatsing prima in orde waren. Ook bij verdere opnamen, die op verzoek van de AOBers werden afgespeeld, werd duidelijk dat het concept van de True-Blue Box wel degelijk potentieel heeft, ook voor kritische audiofiele luisteraars.
Conclusie
True-Blue: too good to be true? Kwam de muziek tot leven op een manier zoals we nog nooit hadden beleefd? Zo ver wil ik zeker niet gaan, maar duidelijk is dat de True-Blue box op basis van de Axign AX5689 chipsets zeker meer potentieel heeft dan we in de demo hebben kunnen horen. Ook in de audioketen wordt de kwaliteit bepaald door de zwakste schakel. Het zou daarom interessant zijn om de capaciteiten van de True-Blue box eens te horen in een set, waarbij de overige componenten van absoluut topniveau zijn. Dat zou zeker verrassende resultaten kunnen opleveren!
Tegelijkertijd is de True-Blue box als concept niet gericht op het topsegment van de markt, maar meer op het ‘lifestyle’ segment. In dat kader zou het interessant zijn om de True-Blue box te vergelijken met gangbare ontwerpen van Denon, Marantz, Devialet en dergeljke met een vergelijkbaar prijskaartje in een meer ‘mainstream’ set.
Het zou ons niet verbazen als we nog veel meer gaan horen van de Axign AX5689 chipset. De uitleg over de principes en de werking van deze ICs was zeer interessant en leerzaam. Daarom wil ik namens Audioclub Oost-Brabant Jeroen, Richard, Abbe en Esther hartelijk bedanken voor de leuke avond en hen complimenteren met het bereikte resultaat. We zullen de verdere ontwikkelingen op de voet volgen en zien Axign en Vintage Audio Repair graag in de toekomst nog een keer terug!
Verslag: Stephan
Foto’s : Jeroen