Net zoals afgelopen maand duiken we weer in de wereld van de buizenversterkers.
Ramon van Big Boys Audio Toys heeft iets bijzonders meegenomen voor ons: De Atma-Sphere MA-2 Monoblocks (45.000 Euro). Deze buizenversterkers werken volgens het OTL (Output TransformerLess) principe. Buizenversterkers gebruiken meestal een trafo om de hoogspanning van de buizen om te zetten naar laagspanning voor de luidsprekers. Bij het OTL-principe worden de trafo’s weggelaten onder het motto “Wat er niet opzit kan het geluid ook niet beïnvloeden”. De eerste OTL-ontwerpen stammen uit de jaren 50. Destijds hadden OTL-versterkers last van oscillatie problemen waardoor ze zichzelf op konden blazen. Vanavond hoeven we daar niet bang voor te zijn, want Atma-Sphere heeft in de jaren 70 de eerste veilig bruikbare OTL-versterker op de markt gebracht.
Aangekomen in de zaal kun je ze niet over het hoofd zien: 2 gigantische eindversterkers nemen het podium in beslag. Dichterbij gekomen valt ook op hoeveel warmte ze uitstralen, is ook niet zo gek want het opgenomen vermogen is zo’n 2×500 Watt (met 2 power Cords!) per kanaal. Het uitgangsvermogen is 220W per kanaal in 4, 8 en 16 Ohm. Voor wie dit niet genoeg is heeft Atma-Sphere ook nog de MA-3 met 500W per kanaal…
Met alleen eindversterkers kun je geen muziek laten horen dus heeft Ramon ook nog de volgende spullen meegenomen:
- De Chord DAVE -“Digital to Analogue Veritas in Extremis”- DAC (13.000 Euro).
Vanavond is de Dave ook in gebruik als voorversterker, omdat de Atma-Sphere voorversterker helaas niet meer in Ramon’s auto paste.
- Magma Hifi Streamer.
- SoundKaos “Liberation” open baffle luidsprekers (22.500 Euro). Deze hebben een bijzonder (retro)design, de woofer en de bandtweeter zitten in aparte zeskantige behuizingen.
- Powercords van o.a Furutech, de luidsprekerkabels zijn van MIT.
De playlist van vanavond:
- Arne Domnerus – Träumerei
- Alberto Iglesias – Hable con ella
- Michel Jonasz – le temps passé
- Patricia Barber – Use me
- Dire Straits – So far away from me.
- Caetano Veloso – Cucurrucucu Paloma
- Michael Tilson Thomas – Mahler: Symphony No. 2 in C Minor
- Eric Clapton & BB King – Come Rain or Shine
- Martin Frost & Sebastien Dubé – Hornpipe in E Minor Z. 685 (Arr. For Clarinet & Double Bass)
- Blues Company -My little angel
- John Mayer – I’m gonna find another You (live)
- Agnes Obel – Close Watch
- Mark Knopfler – Bluebird
- Ray LaMontagne – Let’s make it last
- George Michael – The first time ever I saw your face.
- Caecille Norby – Life on Mars
- Choir of young believers – Serious Lover
- Leonard Cohen – Treaty
- Eric Vloeimans – Bonzi
Deze set speelde ook op het “Dutch Audio Event”, afgelopen oktober in Veldhoven. Daar klonk het volgens de clubleden die ik sprak erg goed. Het verhaal over hoe het hier dan wel klinkt bestaat uit 2 delen, en wel voor en na de pauze. Voor de pauze waren er wat obstakels maar daarna kwam het toch nog goed…
We beginnen met het nummer “Träumerei” van Arne Domnerus. Wat meteen opvalt dat het laag vrij bescheiden is, midden en hoog zijn bij de sax wat uit balans. Bij Alberto Iglesias valt op dat de aanslagen op de gitaar realistisch klinken, hier valt ook op dat de versterker erg “snel” is, impulsen worden mooi strak weergegeven. Dit is een kenmerk van OTL-versterkers. Bij de volgende nummers (De Dire Straits bijvoorbeeld) blijft het beeld hetzelfde, weinig laag, hoog/midden te sterk. De set klinkt uit balans. Hoe kan dat nou?
Het enige verschil met de set die bij Dutch Audio speelde is dat bij ons de Dave i.p.v. de Atma-Sphere voorversterker wordt gebruikt. Maar goed, hier kunnen we de Dave niet de schuld van geven, zo groot kan dat verschil niet zijn. Dus wordt er tijdens de pauze met de speakers geschoven, en wel dichter naar de achterwand. Nadat iedereen weer in de zaal heeft plaatsgenomen gaan we weer luisteren. Meteen valt op dat het laag meer body heeft gekregen, midden en hoog zijn veel meer in balans. De nummers die er wat mij betreft uitsprongen: Patricia Barber – Use Me. Dit nummer hadden we voor de pauze ook al gehoord, maar nu is er wel laag te horen. Het nummer komt veel meer tot leven, de live ambiance is mooi aanwezig, het applaus aan het eind van het nummer klinkt realistisch. Dat begint dus goed. Bij Blues Company horen we een mooi schoon geluid, de gitaar komt lekker uit de mix naar voren.
Op onze demo-avonden word ik regelmatig verrast door muziek die ik nog niet ken waardoor ik weer wat moois om thuis naar te luisteren heb. Vanavond hoor ik iets van een zanger waar ik weinig mee heb, maar van het nummer “The first time ever I saw your face” van George Michael wordt de zaal stil. George’s stem klinkt hier erg goed, mooie opname. Dat de man kon zingen had ie al bewezen toen ie Freddy verving bij Queen. Caecille Norby is prettig om naar te luisteren, haar stem klinkt natuurlijk, trompet klinkt zoals het hoort, en het laag van de contrabas is mooi aanwezig. Aan het slot van de avond wordt het eerste nummer (Van Arne Domnerus) herhaald. Nu horen we de ruimte (een kerk) veel beter, bij het orgel is de galm nu mooi te horen. De plaatsing van Arne’s Sax is nu veel beter, qua opname is dit sowieso een topalbum.
Al met al klopt het muzikale plaatje na de pauze veel beter, het laag zou weliswaar wat krachtiger kunnen zijn, en we missen hier en daar wat transparantie. Maar dat wordt waarschijnlijk veroorzaakt door de ruimte. Bij het ontwerp van de speaker had Soundkaos waarschijnlijk geen kamer van het formaat feestzaal in gedachten… De Atma-Sphere versterkers lieten de pluspunten van het OTL-principe mooi horen, snelheid en impulsweergave zijn top.
Rest ons nog om ons petje af te nemen voor Ramon, die dik 150 kilo aan apparatuur naar onze zaal heeft gesjouwd. Ga er maar aanstaan. De fles wijn is meer dan dik verdiend!
Verslag: Christo.
Foto’s : Cyriel.