Precies een jaar geleden was Ramon van BBAT ook bij ons op bezoek, toen met de gigantische Atma-Sphere mono Blocks en SoundKaos speakers. Destijds nog in Café Vingerhoeds in Oirschot, nu dan in Boxtel.
Bij aankomst in de Walnoot hoefden we niet meer de trap op, maar konden we gewoon doorlopen.
De zaal beneden werd tot nu toe bezet door “boswachters in opleiding”, maar is voor de rest van het jaar tot onze beschikking. Da’s mooi, want de ruimte boven veroorzaakte door het aflopende dak nogal wat problemen met de basweergave. Verder werd de zaal te krap voor ons. Volgens Edwin zit AOB nu alweer op 52 leden. Goed nieuws!
Beneden is de zaal gewoon rechthoekig van vorm en gelukkig ook ruimer. Even afwachten hoe het hier gaat klinken. Bij de opening van de avond vroeg Edwin hoe de Walnoot bevalt, en ook te melden als je problemen met de locatie hebt.


Vanavond maken we kennis met het Italiaanse merk “Omega Audio Concepts”.
Ramon heeft hiervoor meegenomen:
Omega Audio DNA DAC mk2 (7000 Euro)
Omega Audio DNA set geïntegreerde Mono versterkers (22000 Euro)
Omega Audio Powerblock (3000 Euro)
Omega audio bekabeling (power, signaal, speakers) (Prijzen zo tussen de 500 en 1000 Euro)
Ieder component heeft een losse voeding die uit meerdere trafo’s bestaat. Het doel van Omega is om een snelle en transparante weergave te bereiken.
Omega maakt alles in eigen beheer. Het bedrijf is zo’n 30 jaar geleden opgericht door de zoon van de directeur van een metaalbedrijf. Hier maakten ze destijds onderdelen voor biertap installaties. Wat dat betreft zitten ze eigenlijk nog steeds in de amusementsindustrie…
Als CD speler en streamer wordt de AVM CS 8.3 “Black Edition” ingezet. Dit is een “All in One” Versterker/CD/Streamer (17000 Euro)

De luidsprekers zijn niet de Finals zoals aanvankelijk aangekondigd stond. Dit omdat Final zelf bij ons in juli een demo komt geven. In plaats daarvan stonden er witte 2 weg speakers op een “Z” vormige stand. Op de speakers was geen merknaam te bekennen. Het enige wat opviel was een logo van een kat op het front. Volgens Ramon is dit het “Blue Cat” logo van het merk “Danish Audio Design”. Dit is “The Green Diamond” van 18000 Euro. DAD maakt ook (hele zware) versterkers, topmodel “The One” is een 1600W mono block van 260 kilo.

De playlist van vanavond:
Terje Isungset – Fading Sun (CD)
Don’t cry, it’s only the rhythm – Grace Jones (CD)
Hans Theessink – Missing you (CD)
Bruce Springsteen – O Mary don’t you weep (Live in Dublin) (CD)
Alison Krauss – I’m gone (CD)
Claire Lynch – These Flowers (CD)
Five Guitars – Torredembarra (CD)
John vd Veer – Mambo Jumbo (CD)
Holland Baroque – Alexis Kossenko – Telemann -Ouverture in E minor (CD)
Francine Thirteen– Queen Mary (Tidal)
Vino Bravo – When it rains (Tidal)
Luce Dufault – I’ve got the music in me (Tidal)
Andy Akiho & Sandbox Percussion – Pillar I (Tidal)
Rosemary Standley & Dom La Nena – Bird on the Wire (Tidal)
Elvis Presley – Fever (Tidal)
Emmanuel Santarromana – Opera (Tidal)
The Fairfield Four – These Bones (Tidal)
Anastasia Kobekina & Kammer Venice – Cello Concerto in A minor RV 419 – Vivaldi (Tidal)
Musica Nuda – La Voce (Tidal)
Quincy Jones – The Secret Garden (Tidal)

Een hele waslijst aan nummers kwam er voorbij vanavond. Vooraf was gevraagd om CD’s mee te nemen. Reden was de mogelijk problematische internetverbinding.

Het eerste nummer van de avond is het nummer “Fading Sun” van Terje Isungset. Wat opvalt is de ruimtelijkheid en de transparantie waarmee de ijs-instrumenten worden weergegeven. Ook de bas is mooi aanwezig.
De nummers van Bruce Springsteen, Grace Jones, Hans Theessink en Alison Krauss klinken wat vlak naar mijn idee. Dan vind ik Claire Lynch een stuk beter, de gitaar klinkt strak en snel, stem is mooi.
We gaan verder met de “Five Guitars”, de gitaren worden mooi in de ruimte geplaatst en ook hier weer die snelheid van de weergave. Nog meer gitaarmuziek van John vd Veer, ik hoor nu een brede en diepe soundstage. Goede opname!
Ook bij de opname van Holland Baroque weer dat ruimtelijke brede geluidsbeeld dat buiten de speakers treedt.

Tja, er waren maar weinig mensen die CD’s hadden meegenomen (Ik ook niet moet ik bekennen…). En zo tegen de pauze waren we wel zo’n beetje door de CD’s heen gedraaid. Hierop werd besloten om het toch maar met streaming te gaan proberen.
Dus na de pauze werd de AVM als streamer ingezet en werd er via Tidal gespeeld. Dit bleek verder probleemloos te functioneren.

Het eerste “gestreamde” nummer was “Queen Mary” van Francine Thirteen. Een nummer waarbij sommige geluidseffecten zelfs naast me worden weergegeven, erg leuk. 
Bij Luce Dufault komt de live sfeer mooi naar voren, om me heen zie ik dan ook wat voetjes en hoofden meebewegen. En Andy Akiho gebruikt van alles en nog wat als percussie-instrument in “Pillar 1”. De set heeft geen problemen met de dynamiek en snelheid in het nummer.
In “Bird on the Wire” worden de cello en de bijzondere stem van Rosemary fraai weergegeven.
Bij “These Bones” worden de stemmen van de vier heren mooi in de ruimte geplaatst. De “Fairfield Four” bestaan als groep overigens al meer dan 100 jaar, bijna net zo lang als de Stones 🙂
Via Anastasia Kobekina & Kammer Venice zijn we weer terug bij de cello, die ook hier weer goed klinkt (Mooi album ook trouwens). En met Musica Nuda heeft de set ook geen probleem: De dynamiek van de bas en de uithalen van Petra Magoni worden fraai weergegeven.

Wat mij betreft kwam de set meer tot leven bij streaming dan bij de CD’s, die ik wat vlak vond klinken. Ook vond ik bij sommige nummers dat de bas er nogal dik bovenop werd gelegd, ook midden/achter in de zaal had men daar last van begreep ik. Zoals gezegd was dit de eerste keer dat we hier speelden, dus was het sowieso afwachten hoe het zou gaan klinken. Het geluid van een set wordt voor een groot deel door de akoestiek bepaald. In hoeverre je een en ander kunt compenseren door luidspreker plaatsing of (ont)koppeling, enzovoorts, geen idee. Wat dat betreft gaan we nog veel ervaringen opdoen in de komende maanden. Het snelle en transparante van de Omega apparatuur was wat mij betreft goed te horen via de DAD’s.
Net zoals een jaar geleden had Ramon weer bijzondere apparatuur bij zich. Niet voor het laatst hoop ik, want ik ben nu al benieuwd waar hij de volgende keer mee gaat komen!

Verslag: Christo Janssen

Foto’s: Cyriel en Cuno