Fans van digitale audio hebben pech deze maand, bij de apparatuur die Marco van Music2 voor ons heeft meegenomen is geen streamer te bekennen. Vanavond worden alleen maar platen gedraaid op een prachtige set (Winkelwaarde ongeveer 130.000 euro):
- Blumenhofer 2×220 Speakers
- Trafomatic “Rhapsody M2-15 Anniversary stereo PSE 300B” geïntegreerde versterker.
- Reed Muse 1C draaitafel / Reed 5A arm / VdH “Black Crimson” element
- Van den Hul “The Grail” phonotrap
- Bekabeling: VdH (o.a. de “Cumulus” luidsprekerkabel).
De versterker is een jubileum model ter ere van het 15-jarige bestaan van Music2. Versterker en platenspeler zijn beide in de kleur “Sunset Orange“ uitgevoerd, weer eens wat anders dan het eeuwige zwart en zilver. De Reed 5A arm is ook bijzonder. Ik meende in eerste instantie een conventionele arm te zien, maar dichterbij gekomen viel op dat het een tangentiële arm is. Fascinerend om te zien hoe die zich over de plaat beweegt. Mooi hoor, maar het gaat er natuurlijk om hoe het klinkt. Wat dat betreft: Toen ik zaal binnenkwam stond de set al te spelen, mijn eerste indruk was “Zo, hier komt muziek uit”.
De avond begint met een mededeling van Edwin. Het komt erop neer dat de club graag nieuwe leden zou willen verwelkomen. Op dit moment hebben we ruimte voor zo’n 8 tot 10 leden. Dus voor de ‘nog-niet-leden’ die dit verslag lezen: Je hebt wat gemist deze avond 🙂 Kijkend naar de bezetting van de zaal was van een gebrek aan leden geen sprake, ondanks de hitte was het volle bak.
Eerst even een overzicht van de nummers die deze avond (letterlijk) gedraaid zijn:
Playlist:
- Malia/Boris Blank – Tears run dry
- Ulla Meinicke – Die Tanzerin
- Lou Reed – Walk on the wild side
- Bob Dylan- Man in the long black coat
- Bruce Springsteen: The Ghost of Tom Joad
- Leonard Cohen – Leaving the table
- Dire Straits – Once upon a time in the West
- Janis Ian – What about the love
- Michel Jonasz – Le temps passé
- Stevie Ray Vaughan – Tin Pan Alley
- Hatfields’ End – Ruins of Time (LP)
- Stonehenge 4: The Story so far
- DeWolff – Rosie
- Bach – Toccata in Fuga in D
- Eric Clapton – Driftin’ Blues (LP “Slowhand at 70 – Live at The Royal Albert Hall”)
- Friend ‘n Fellow – Fly like an eagle
ZZ Top – La Grange - James Newton Howard – Slippn’ Away II
- Leonard Cohen – You want it darker
A Perfect Circle – The Package
Bij aanvang van de demo zat ik vooraan op de eerste rij in het midden. Dat was naar mijn smaak te dichtbij, het geluid was hier soms wat te fel. Later schoof ik een rij naar achteren (2e rij midden), en toen was dat probleem voor mij al verdwenen.
Het eerste nummer “Tears run Dry” kwam wel mooi los van de speakers, en er zit dynamiek in het laag. Bij Ulla Meinicke is het uitsterven van de echo’s in het nummer goed te volgen, mooi hoor. Wat mij in het algemeen opviel is dat deze set levendig klinkt. Stemmen hebben een “live” karakteren dat is goed te horen bij Bruce Springsteen en Leonard Cohen. Ik ben nu benieuwd hoe echte live opnames klinken, maar daarvoor moet ik nog even geduld hebben tot na de pauze… Eerst nog het nummer “Tin Pan Alley”van Stevie Ray Vaughan. Hier valt de rust in het geluidsbeeld op, waardoor bijvoorbeeld de basgitaar goed te volgen is en ook de realistisch klinkende aanslagen op SRV’s Stratocaster.
Inmiddels is het pauze en ik beluister zowat anderen ervan vinden.
Hier enkele uitspraken:
- “Een van de mooiste sets die ik dit jaar gehoord heb”
- “Zuiver geluid, dynamisch
- “Mooi diep, breed stereobeeld”
- “Afhankelijk van waar je zit overheerst het laag”
Die laatste opmerking over het laag kan ik wel beamen. In de zaal kan het laag (afhankelijk van waar je zit) behoorlijk spoken. Aan Marco werd nog de suggestie gedaan om de set wat naar voren te schuiven om dat effect te verminderen, maar gezien het gewicht van het geheel plus de lengte van de kabels werd dat wat problematisch. In een ruimte met een goede akoestiek moet deze set helemaal een belevenis zijn denk ik.
Het eerste nummer na de pauze is van Accuphase-importeur Paul Hattink, die onder de naam “Hatfields’End” een aantal dynamisch opgenomen albums heeft uitgebracht. We luisteren naar de track “Ruins of Time”. De dynamiek in dit nummer kan de set met gemak aan, ook het onweer op het eind is even schrikken…
Marco gaf in de uitnodiging aan dat clubleden ook LP’s mee mochten nemen. Niek had een bijzondere LP bij zich, nl. “Rosita Rapida”van de Limburgse band DeWolff. Niet bijzonder qua geluidskwaliteit wellicht, maar omdat dit de “World’s fastest Record” is. Deze LP werd namelijk binnen 3,5 uur opgenomen, geperst en verkocht.
Met Eric Clapton’s “Driftin’ Blues krijgen we een fraaie live opname voorgeschoteld, Eric staat in de ruimte voor je neus te spelen. Helaas is ie niet via de mij bekende streamingdiensten te beluisteren. Goed is ook het nummer “La Grange” van ZZ Top. Billy Gibbons’ “Pearly Gates” Les Paul knalt direct en “smerig” uit de speakers. Zo hoort het.
Tja, met een buizenversterker die een handvol Watts produceert in combinatie met efficiënte speakers kun je een heel eind komen blijkt maar weer.
Het loopt inmiddels tegen het eind van de avond en het wordt tijd om weer van Marco afscheid te nemen. Het is alweer de 5e keer dat ie onze club bezocht heeft, en hopelijk niet de laatste keer. We hebben genoten van het moois wat je hebt laten horen!
Verslag: Christo
Foto’s : Erwin