Hoe vier je nou een 20-jarig jubileum?
Dat gebeurt niet vanzelf en daarom werd de feestcommissie in het leven geroepen om hier invulling aan te geven. De dag moest natuurlijk in het teken staan van de muziek en de muziekbeleving. Na wat brainstormsessies en de nodige afstemming met de verschillende partijen die invulling moesten geven aan deze dag, was het dan eindelijk zover.
Op een frisse zaterdag ochtend werden we welkom geheten door onze voorzitter in de Sint-Petrus Basiliek van Oirschot. Daar werden we verdeeld in twee groepen om de rondleiding door de kerk en naar het kerkorgel zo praktisch mogelijk te houden. In een nauwe trapopgang kwam de eerste groep aan bij de achterkant van het orgel. Hier vertelde Gerard Hafkenscheid over de achtergrond van het orgel en demonstreerde zelfs het bedienen van de enorme blaasbalgen die stonden opgesteld. Daarna begaf de groep zich aan de voorkant van het orgel terwijl Gerard plaats nam achter de toetsen oftewel de manualen. Naast de herkomst van het Smits-orgel werd ook de werking van het orgel uitgelegd aangevuld met de nodige anekdotes.
Gerard wist de groep te boeien door zijn enthousiasme voor het orgel spelen, dat hij al meer dan 40 jaar met passie doet.
De tweede groep ging de kou weer in. Buiten werd kort stilgestaan bij het ontstaan van de Sint-Petrus Basiliek waarna het gezelschap weer snel naar binnen
ging. Aan de hand van enkele foto’s in het voorportaal werd de meer recentere geschiedenis kort en bondig toegelicht. De rondgang door de kerk bracht de groep o.a. langs het doopvont en het Maria-altaar dat de brand van 1944 overleefde.
De rijkelijk versierde en met de hand uit eiken gesneden preekstoel en daarna de drie straalkapellen achter in de kerk ontbraken niet aan de toer. Na deze overvloed aan historie en cultuur was het tijd voor muziek.
Ondertussen had het koperensemble van muziekvereniging Arti zich opgesteld tussen de altaartafel en de voorste kerkbanken. Afwisselend speelde het kerkorgel en het blazersensemble een aantal stukken muziek. Iedereen was onder de indruk van de uitvoering door deze artiesten. Het was een zeer bijzondere ervaring om muziek in zo’n historische omgeving te mogen beleven.
Daarna snelde de gehele club zich naar onze thuisbasis om het programma te vervolgen. Nadat iedereen een plaatsje had genomen aan de tafels en voorzien was van een bakje koffie en een glaasje thee, werden we welkom geheten door Jan van Gestel. Jan is al een tijdje uitbater van Hoeve 1827 voorheen Vingerhoeds) en rasechte horecaman. Zoals hij zelf ook aangaf, kon men dat natuurlijk zien aan zijn koksuniform en ook de contouren van zijn kokskledij verklapten al dat hij geen fan is van Sonja Bakker. Jan hield woord en trakteerde ons op een voortreffelijk verzorgde lunch.
Enkele leden hadden hun apparatuur ter beschikking gesteld zodat Theo Wubbolts deze kon gebruiken tijdens zijn lezing: “De beleving van muziek”.
Theo schrijft de album recensies van klassieke muziek voor het audiotijdschrift Music Emotion. Aan de hand van een keur aan klassieke muziekstukken vertelde Theo over de opname, uitvoering en wat dat met de beleving van de muziek doet.
Met name door zijn geanimeerde vertelwijze was de lezing van Theo ook voor diegenen die minder in de klassieke muziek thuis zijn erg boeiend.
Er was eigenlijk geen tijd voor pauze want Hans van Liempd, Guus Das en Edwin Beukers stonden te trappelen om de gasten te trakteren op een mini demo. Het idee achter deze demo was vooral om de partners van de clubleden te laten zien hoe een gemiddelde clubavond eruitziet. Een reis door de tijd die begint in het heden en eindigt ergens rond 1963. Hierbij trapt Hans af door een aantal muziekstukken te streamen waarbij als laatste “The Peppery Man” van “Natalie Merchant” werd gebruikt om het stokje over te geven aan Guus. Op zijn beurt vertelt Guus over de cd-speler van zijn geliefde merk “Accuphase”. Hij mag meteen doorpakken met een medium dat niet veel mensen kennen, namelijk de Elcaset.
Info over dynamiek:
Als afsluiter laat Edwin zijn liefde zien die hij op de Firato heeft ontmoet: Zijn geliefde Nakamichi cassettedeck speelt ondanks zijn leeftijd (en de nodige reparaties) nog steeds op een hoog niveau. En nadat we voor de zoveelste keer getrakteerd werden op “The Peppery Man”, beginnen we honger te krijgen.
Het dinerbuffet was uitstekend en wederom smaakvol verzorgd. Wederom alle lof voor het culinaire team van Jan van Gestel. Er wachtte ons nog een laatste activiteit om de avond mee af te sluiten maar die moest nog even wachten want het publiek werd nog verwend met een dessert. Ondertussen waren er al heel wat leden vertrokken zodat we met een kleiner gezelschap de quiz gingen spelen. Een 7-tal duo’s waagden zich aan de vragen, verdeeld over twee rondes. Uiteindelijk leverde dat vier winnaars op die een eervolle vermelding krijgen in de nieuwsbrief:
Als afsluiter heffen we nog een laatste keer het glas en proosten we op een geslaagde dag. En om nog terug te komen op de vraag: “Hoe vier je nou een 20-jarig jubileum ?”
Simpel, gewoon zo!
Verslag: Erwin