Dit keer was Ronald Spaargaren van Sense of Music Exclusief uit Leiderdorp bij ons op bezoek. Ronald werd bijgestaan door Marc van der Zweep van Orchestral Audio, dit is de winkel van Marc, hij heeft zijn winkel in Nijmegen.
Dit is de derde maal dat Ronald bij ons op bezoek komt dat is op zich al een hulde waard. We hebben dit keer apparatuur te horen en te zien gekregen die we niet vaak tegenkomen en er is veel moeite gedaan om een mooie demo neer te zetten.
De (indrukwekkende) en internationale apparatuur lijst bestaat uit de volgende onderdelen:
- Draaitafel, Wilking Ayin (Wim de Koning, Nederland, Euro 4.250)
- Toonarm, Jelco (Japan, Euro 700)
- Element Zyx R50 Bloom (Japan, een mc-element, Euro 800)
- Phono voorversterker, E.A.T. E-Glow Petit (Oostenrijk, Euro 2.000)
- CD-speler, Raysonic CD228 (Canada, was nieuw 4.500 nu 1.500 tot 2.000 Euro)
- Geïntegreerde versterker, Hungary Audio Qualiton X200 (Hongarije, Euro 6.500)
- Luidsprekers, Gershman Acoustics Grand Avant Garde (Canada, Euro 14.000 per set zwart,
kleur is meerprijs) - Luidsprekers, Gershman Acoustics Studio II (Canada, Euro 4.600 per set, exclusief stand)
- Bekabeling, John van Gent (JvG, Nederland, 500 tot 600 Euro voor 1 meter kabels)
Op een aparte tafel stonden verder een mooie passieve voorversterker en klasse-D monoblok (eindversterkers) van het Poolse merk Hattor. Passieve voorversterker Euro 750, monoblok eindversterkers Euro 1.190 per paar en een complete set kost 1.949 Euro.
Cor introduceert Ronald waarna Ronald het overneemt en op zijn beurt introduceert hij Marc. Ronald geeft aan dat de apparatuur bestaat uit eigen import- en enkele tweedehands onderdelen. De luidsprekers van Gershman Audio uit Canada worden door Ronald zelf geïmporteerd. De Grand Avant Garde is een gesloten box. Volgens Ronald is dit een soort basreflex systeem dat intern uitdooft. Red. Gershman gebruik het gepatenteerde BCT (Back-wave Control Technology principe) om te voorkomen dat ongewenste geluidsgolven door de conus van de woofer komen en om intermodulatievervorming te verminderen. Zelf noemen ze het een 3 ½ weg systeem. Ik snap het niet helemaal maar die ½ lijkt mij op een poort te slaan, waarschijnlijk in de bodem. De luidspreker staat op een dikke voet die ongeveer 25 cm dieper is dan de luidspreker zelf, wat ik begreep is dit de “bass trap” en het gepatenteerde BCT-systeem. In de voet zitten ook twee holtes die de lage tonen naar achteren afvoeren en dempen.
De in dit geval rode luidsprekers zien er heel mooi afgewerkt uit en ogen niet massief maar redelijk slank. Vooral het lakwerk is subliem. De Gershman Audio Studio II luidspreker is een tweewegsysteem en ze staan op een mooie stevige voet. Ook deze luidsprekers zien perfect afgewerkt uit. De Wilking draaitafel is een tweedehands exemplaar. Wilking is een Nederlands merk en het plateau is voorzien van een koperen platenmat. Wim de Koning van Wilking is volgens Ronald als autodidact begonnen en maakt nu prachtige loopwerken. Tonearmen en aandrijving zijn nog steeds in doorlopende ontwikkeling. De Jelco toonarm met het Syx element is niet meer verkrijgbaar, het bedrijf Ichikawa Jewel Company is gestopt met de productie door de hoge leeftijd van de eigenaren. Het element is nieuw maar al een paar jaar oud (NOS). Ronald wil hiermee in het “betaalbare” segment blijven.
De Hungary Audio X200 versterker is een inbreng van Marc evenals de E.A.T. phono voorversterker. Hungary Audio komt zoals de naam al aangeeft uit Hongarije. Het merk maakt op de KT120 buizen na bijna alles zelf. Ze wikkelen ook hun eigen trafo’s. De versterker heeft een vermogen van 2 maal 100 Watt. (Red. mij lijkt dat wel wat veel voor de gebruikte KT120 buizen). De E.A.T. E-Glow Petit phono voorversterker is van bovenaf instelbaar, dat is heel gebruiksvriendelijk. Cor vroeg aan Ronald wat de JvG kabels nu bijzonder of onderscheidend maakt? Ronald gaf aan dat er natuurlijk beter maar ook veel niet zo goede kabels bestaan maar dat zijn voorkeur duidelijk uitgaat naar het “laid back” karakter van de JvG kabels. De JvG kabels hebben een zeer hoge prijs-kwaliteits verhouding die niet kan worden gehaald door commerciële merken vanwege de marge opbouw die JvG niet kent. Je krijgt veel meer product voor je geld. Daarnaast hoogwaardige handmatige bouw met levenslange garantie voor de eerste koper. De klank van JvG zijn juist meer up-front-transparant, aangezien ik van laid back sound hou is dit een “corrigerende” keuze. Aldus Ronald. De genoemde prijzen staan in het apparatuur overzicht vermeld. Nu komt het lastigste gedeelte van dit verslag, althans voor mij. Hoe klinkt de set? Aan iedere muzieksmaak is gehoor gegeven omdat er een grote diversiteit was in de demomuziek. Het nadeel was dat er zoveel nummers gedraaid zijn dat ik het lastig vind om elk nummer apart van commentaar te voorzien. Om maar met de deur in huis te vallen het door Ronald gewenste “laid back” karakter typeerde volgens mij de set heel goed. Persoonlijk vond ik de cd-tracks duidelijk beter klinken dan de lp-versies maar ik zie in dat dit zeer subjectief is daar in de loop van de avond collega’s vroegen om bij LP’s te blijven gezien de meer levendige en gedetailleerde weergave. Van de cd-speler had ik meer dynamiek verwacht. Ronald zei dat hij al wat ouder was maar dat hoeft toch geen probleem te zijn (wij zijn vaak ook al wat ouder?). Ronald geeft aan dat de cd-speler wat ouder is, maar inderdaad dat is voor hem geen enkel probleem omdat nieuwe cd-spelers niet beter klinken. Gezien de prijsklasse. Persoonlijk vond ik het hoog te nadrukkelijk aanwezig en misschien een beetje schril ook miste ik levendigheid. Het laag was in mijn beleving vaak te zacht of soms bijna afwezig. Maar zoals altijd sprak ik mensen die de geluidskwaliteit best goed vonden. Gelukkig maar anders zouden er maar een paar boxen bestaan en kon de rest wel inpakken. Aan de laagweergave zou de buizenversterker debet kunnen zijn, dit was de grootste gemene deler.
Hieronder zal ik een aantal opmerkingen maken aan de hand van de gespeelde stukken: In het algemeen zeker voor de pauze werd veel minder luid (misschien wel te zacht) gespeeld dan wij gewend zijn, dat hoeft natuurlijk geen probleem te zijn maar ik vond het wel lastig voor de beoordeling. Vaak werden de cd-tracks luider afgespeeld dan de lp-tracks dat maakte vergelijken moeilijk. Ook kan het zijn dat het wel hetzelfde nummer is maar niet dezelfde opname, dit was bijvoorbeeld het geval bij Herman van Veen. Your Latest Trick van Dire Straits van CD werd zo zacht weergegeven (ongeveer 60 dBa) dat toen ik op de derde rij zat er geen oordeel over wil geven. Wel viel op dat het geluidsniveau zeer weinig tot geen pieken vertoonde. Het verzoek om een klassiek nummer (piano Concerto) te spelen was volgens mij helaas een ongelukkige keuze. Waarschijnlijk was de opnamekwaliteit van de LP of de LP zelf niet goed. De nummers van Eva Cassidy klonken mooi en evenwichtig en de plaatsing lijkt ook prima in orde te zijn. De stem van Eric Clapton werd zeer goed weergegeven net als de warme stem van Herman van Veen. De nummers van Duke Ellington waren verbazend goed als ik mag geloven dat het om een opname uit 1959 ging.
De Grand Avant Garde luidsprekers keken recht de zaal in, wij ervaren vaak dat een behoorlijke “toe in” het stereobeeld ten goede komt in onze zaal. Dit is verder niet getest. Misschien moeten we dit de volgende keer wel doen. Persoonlijk vind ik het heel jammer dat we de Hattor versterkers niet gehoord hebben. Maar Ronald komt graag nog een keer terug. De testverslagen die ik gelezen heb van de Grand Avant Garde, met name van de laag weergave, die zou fenomenaal zijn. Daarom had ik deze luidsprekers graag een keer op de klasse-D versterkers gehoord. Helaas was hier ook door de corona indeling geen tijd voor. Het verschil tussen de Grand Avant Garde en de Studio II monitoren kan ik moeilijk aangeven waarschijnlijk ook door de plaatsing van de luidsprekers. De Studio II luidsprekers hebben een 8 inch woofer en dat hoor je. Het karakter van de beide luidsprekers komt best wel overeen. Sara K. kwam goed uit de verf alleen de LP-versie van Break My Heart maakte op mij weinig indruk. Hotel California: hier miste ik de voornamelijk de bas in het begin. Dezelfde ervaring had ik bij Balad of the Runaway Horse. Dat laatste nummer is zo’n goede opname, helaas ken ik deze opname alleen van CD. Zoals Cor het uitdrukte was het een demo zonder transistoren. Dat is natuurlijk niet helemaal waar maar ging voor een groot deel van de set wel op. Best bijzonder. Gelukkig zoals het altijd is bij onze hobby blijft er altijd ruimte voor verbetering en was het een geweldige zo niet onvergetelijke demonstratie avond. Aan het einde van de dus zeer geslaagde avond bedankt Cor Ronald en Marc en krijgen zij beide natuurlijk de fles wijn en de AOB pen.
Afspeellijst:
Er is flink wat muziek gedraaid vaak hetzelfde nummer afwisselend van vinyl en CD. Voor de pauze was dit de lijst met nummers allereerst afgespeeld via de Grand Avant Garde luidsprekers:
- Eva Cassidy, People Get Ready. LP.
- Eva Cassidy, Fields of Gold. CD.
- John McLaughlin & Paco de Lucia, Mediterranean Sundance. LP.
- Eric Clapton, Hey Hey. LP.
- Herman van Veen. Blauwe plekken. LP. Daarna CD.
- Duke Ellington & Johnny Hodges, Wabash Blues. LP Back-to-Back.
- Jose Feliciano, California Dreaming. LP.
Hierna werden de Gershmann Studio II luidsprekers aangesloten. Deze stonden buiten de Grand
Avant Gardes en dus verder uit elkaar. - Eric Clapton, Rollin’ & Tumblin’. LP.
- Dire Straits, Your Latest Trick. LP. Daarna van CD.
- Sara K., Water Falls, LP.
- Sara K. Break My Heart. LP.
- Eagles, Hotel California. LP.
Na de pauze werden gelukkig vaak andere nummers van de betreffende LP of CD gespeeld.
Eerst weer op de Grand Avant Garde:
- Eva Cassidy, Over the Rainbow. LP. Daarna van CD.
- Mediterranian Sundance. LP. Daarna van CD.
- Eric Clapton, Alberta. LP. Daarna van CD.
Nu wordt wederom omgeschakeld naar de Studio II monitoren. - Eric Clapton, Alberta. LP. Daarna van CD.
- Duke Ellington & Johnny Hodges, Weary Blues. LP
- Piano Concerto 1-B Flat Minor. LP.
- Sara K., Running Away From You. LP.
- Jennifer Warnes & Rob Wasserman, Balad of the Runaway Horse. LP.
Verslag: Hans
Foto’s : Jean en Jeroen