Een bijzondere avond deze keer. Dat begon al bij aankomst. “Onze” zaal was bezet door leden van een voetbalclub, die zo te horen ook een muziekavond hadden. Daarom werd dit keer de clubavond in restaurant “De Verwennerij“ gehouden. Helaas moest Peter Chattelin op het laatste moment om gezondheidsredenen zijn demo afzeggen. Gelukkig kon er als alternatief snel een vergelijk van monitoren worden georganiseerd. Cor, Cyriel, Edwin, Jos, en Rob hadden hiervoor een aantal monitor luidsprekers meegebracht. Qua apparatuur en bekabeling had Edwin ook nog het een en ander uit de kast gehaald: (Quad 99 pre/power, Nakamichi CD4 CD Speler, QED bekabeling).
De playlist van vanavond ziet er als volgt uit:
- Dominic Miller – Truco.
- Howe Gelb – 4 Door Maverick.
- Philippe Chrétien – Le Chat Noir.
- Intercontinental Ensemble – Symphony No. 2 / Ludwig v. Beethoven.
- Rachelle Ferrell – My funny Valentine.
- Chris Jones – No Sanctuary.
- Oleta Adams – God bless the Child (2 Meter Sessies no. 5).
- Buena Vista Social Club – Chan Chan (Live).
- Mink DeVille – Spanish Harlem (Acoustic Trio Berlin).
- Olivers Cinema – Fun in the Sun.
- Terje Isungset – Fading Sun.
- Ilse de Lange – Inside Job.
- The five great guitars live – Torremdembarra.
We starten met het luisteren naar de speakers van Cyriel, kleine zelfbouw “Chiropter” zuiltjes met een transmissielijn(tje). Het valt op dat ze strak maar ook vrij fel klinken. Bij “4 Door Maverick” valt op dat de tweeters goed van zich laten horen, maar gezien de materiaalkosten klinken de speakers helemaal niet verkeerd. Vervolgens zijn de Boston Acoustics A25 aan de beurt. Cor heeft deze ooit 2e hands voor 50 euro gekocht. Nieuwprijs 10 jaar geleden zo’n 250 euro per paar. BA heeft deze speakers destijds ontwikkeld in samenwerking met Fink, die tegenwoordig zelf ook speakers op de markt brengen.
We beginnen weer met “4 Door Maverick”. Wat opvalt is het warme en muzikale karakter van deze speakers en verder een mooi ruimtelijk stereobeeld. Ook de overige nummers luisteren lekker weg (Le chat Noir en Beethovens 2e Symphonie). Luistermoeheid zal hier niet snel optreden. Martien vertelde dat ie in het verleden een demo met deze speakers heeft gegeven, in combinatie met een Jolida buizenversterker. Na deze demo hebben maar liefst 7 clubleden de speakers gekocht! Heel bijzonder.
Als volgende speaker is de Translator Impact 20 aan de beurt. Die zijn zo rond het einde van de jaren 80 gebouwd, nieuwprijs zo’n 800 gulden per stuk. Het merk zelf heeft tot 1998 bestaan, de ontwerper (Hans Baan) is in 2015 overleden. We krijgen vervolgens 3 nummers te horen (Rachelle Ferrell, Chris Jones en Oleta Adams). De klank blijft aan de kast plakken. Stemmen klinken wat nasaal en soms is wat vervorming te horen. Uit de zaal komt de reactie dat het saai klinkt. Na de pauze gaan we door met de “Sonics Argenta” monitoren van Rob. Deze zijn ontworpen door de Ex-designer van Audio Physics, Joachim Gerhard. Ze zijn uit 2007 en hebben 1300 euro per paar gekost. Sonics heeft maar 6 jaar bestaan (2005-2011). Hierna is Joachim Gerhard verdergegaan met “Suesskind” luidsprekers.
We gaan weer luisteren naar Oleta Adams en Chris Jones. De Sonics klinken open en levendig, geluid komt mooi los van de speakers. Wat bij Chris Jones opvalt is dat er wat weinig laag uitkomt. Ze staan hier vrij opgesteld, wellicht dat ze dichter naar de achterwand moeten. Bij Buena Vista Social Club, Mink Deville, en Olivers Cinema blijft het levendige en open karakter terugkomen. De plaatsing is ook mooi. Aan monitoren geen gebrek deze avond, want Edwin heeft inmiddels zijn Dynaudio Emit M20’s aangesloten. Prijs: 700 euro per paar. Het nummer “Fun in the Sun” van Olivers Cinema wordt weer opgezet. Wat opvalt is dat de Dynaudio’s meer bas laten horen. Dit is goed te horen in het laag van “Fading Sun” en de basgitaar bij “Inside Job”. Ook het hoog is fraai als we naar “Fading Sun” en ”Blue Moon song” luisteren. In vergelijk met de Sonics zijn de Dynaudio’s wat minder open en levendig.Het kan (bijna) niet op, maar nu zijn de laatste monitoren van de avond toch aan de beurt: De Acoustic Energy AE500, die Jos van HJ Hifi heeft meegebracht. Deze kosten 1200 euro per paar en de stands zijn 400 euro. We gaan weer luisteren naar The Five Guitars. In vergelijk met de Dynaudio’s klinken de AE’s wat warmer en meer open. Het midden en de plaatsing zijn mooi. Ook bij de Buena Vista Social Club is dat hoorbaar. Het laag is wat bescheiden, maar dat kan ook aan de opstelling liggen. Al met al een fraaie luidspreker!
Aan het eind van de avond vraagt Edwin of we een conclusie kunnen trekken. Lastige vraag. De ideale monitor zou voor mij een combinatie zijn tussen de BA, de Sonics en de AE, en dan graag met het laag van de Dynaudio!… Wat verder ook nog opviel is dat de Quads goed de verschillen tussen de luidsprekers liet horen, mooie set! Al met al voor mij een van de leukste avonden van het jaar, en aan de reacties te horen absoluut voor herhaling vatbaar!
Verslag: Christo,
Foto’s : Cyriel.